မညာခ်င္ေပမယ့္ ...
အမွန္အတိုင္းေျပာဖို႔ …
အေျခအေနေတြမွ မေပးခဲ့ေတာ့လည္း …
မရိုးသားေပမယ့္…
ဆန္းျပားခြင့္လည္း မရခဲ့ရင္ ...
မခ်စ္ရင္ေတာင္မွ မမုန္းလိုက္ပါနဲ႔ ...
ျပိဳင္ပြဲတိုင္း ရွံဳးနိမ့္ေနသူ…
တစ္ေယာက္အတြက္ …
နွစ္သိမ့္ဆု အျဖစ္…
အလြမ္းေလးေတြေပးခဲ့ဘို႔ေတာင္မွ …
စဥ္းစားေနရက္သလား …
မမ စိမ္းရယ္ …


နယုန္ထြန္း

အမုန္းပါပဲ..သူသံုးတဲ့အခါ
ငါ့ေကာင္းကင္မွာ လမသာလို႔ …
ညအေမွာင္မွာပဲ ငါေဆြးေနတယ္…
ကဗ်ာမၾကိဳက္တဲ့ေကာင္မေလးအတြက္
ကဗ်ာေတြသီကံုးလို႔
ငါဆိုညည္းေနတဲ့သီခ်င္းေတြကေတာ့
သီခ်င္းနားမေထာင္တဲ့ေကာင္မေလးအတြက္ပါပဲ..
အျပံဳးပါပဲ…သူမုန္းတဲ့ အခါ
ေသေလာက္ေအာင္ေၾကာက္ဘို႔ေကာင္းတယ္
ဒါေပမယ့္လည္း ရင္ကြဲေလာက္ေအာင္ခ်စ္ေနဆဲပါ …
ၾကားဘူးခဲ့တယ္ စကားတစ္ခြန္း
အခ်စ္ညီမ်ွျခင္း အခ်စ္တဲ့ …
ငါ့ရဲ့အခ်စ္ကေတာ့ ့
အရွံဳးကို အလြမ္းဆင့္မွ
ေနာင္တနဲ႔ က်န္ရစ္ခဲ့ရပါလား …
မင္းကိုလြမ္းတုိင္း ငါရင္ဖြင့္ရမယ့္သူ မရွိဘူးေလ…
ဒီေတာ့လည္း ကဗ်ာေရးမိတာက
စိတ္ကူးယဥ္လို႔ မဟုတ္ပဲ သိပ္ရူးခ်င္လို႔ ေရးမိတာပါ…
စိတ္ကူးမယဥ္ေပမယ့္ စိတ္ကူးလဲ မရုိင္းပါဘူး …
ေအာ္…… အခ်စ္…အခ်စ္… အခ်စ္..
ငါက..အ.လို႔ ခ်စ္မိခဲ့တာမ်ားလား …. ?

နယုန္ထြန္း

မ...
ညတစ္ညဟာ မိုး.ည ဆိုရင္ မ.အရမ္းေပ်ာ္တယ္..ကြ
မိုးေတြကေလ သြပ္မိုးေပၚက်ေနတဲ့ အသံက သံစံုတီး၀ိုင္းက ဂီတသံ ျငိမ့္ျငိမ့္ေညာင္းေညာင္း
ေလးေတြကို ၾကားေနရသလိုပဲ … အဲလို အသံေလးေတြကို နားေထာင္ျပီးရင္… မ.ေလ ဘယ္လို
ဘယ္လို အိပ္ေပ်ာ္သြားမွန္းကို မသိေတာ့ဘူး … ျပီးေတာ့ မိုးသာရြာေနရင္ မ.က အိပ္မက္ဆိုးေတြ
မမက္တတ္ဘူး … မ.ဆုေတာင္းတာ မတရားမလားေတာ့ မသိဘူး …
ညတိုင္းအျမဲ မိုးေတြရြာပါေစလို႔ ဆုေတာင္းတယ္.ကြ…
ေန႔ဘက္ေတြရြာတယ္ဆိုရင္လဲ … မိုးေရခ်ိဳးျပီး ေျပးလိုက္လႊားလိုက္နဲ႔ ေနခ်င္တာ …
ကေလးလည္း မဟုတ္ေတာ့ မသင့္ေတာ္ေတာ့ဘူးေလ… ျဖစ္ႏိုင္ရင္ မိုးရြာထဲေတာ့
နည္းနည္း လမ္းေလွ်ာက္လိုက္ခ်င္ေသးတယ္… ကဗ်ာေတြ စာေတြ မေရးနဲ႔ ၾကားလား …
ကဗ်ာေတြ ေရးတာက စိတ္ကူးယဥ္သမားေတြ … သူတို႔ က ဘ၀ကို လက္ေတြ႔က်က် ရင္ဆိုင္ဘို႔
က်ေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးေလ… မ.ေျပာတာ ဘယ္လိုသေဘာရလဲ …
ျပီးေတာ့ နယုန္က ဘယ္လိုညမ်ိဳးကို သေဘာက်လဲ … …. …..

နယုန္...
ေကာင္းကင္မွာ ၾကယ္ေတြစံုေနရင္ နယုန္ အရမ္းသေဘာက်တာပဲ … အဲဒီၾကယ္ေတြကို ၾကည့္ေနရရင္
နယုန္ အရမ္းၾကည္ႏူးတယ္ … ငယ္ငယ္ကဆို အိမ္ထဲမွာ မအိပ္ပဲ အိမ္ေရွ႔ ကြပ္ပ်စ္ေပၚကေန ၾကယ္ေတြကို
ၾကည့္ျပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားတတ္တယ္ …ေကာင္းကင္က ၾကယ္ေၾကြတာကို ျမင္ရင္ ဆုေတာင္းတဲ့ … ေတာင္းတဲ့ ဆုေတာင္းတိုင္း ျပည့္တတ္တယ္တဲ့ …ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ၾကယ္မေၾကြပါေစနဲ႔လို႔ ပဲ..ဆုေတာင္းတယ္..အဲဒီၾကယ္ေလးေတြကို သနားလို႔ … အဲဒီၾကယ္ေတြကိုလည္း ခ်စ္တယ္…
ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ့ မ.က အဲဒီေကာင္းကင္က ၾကယ္တာရာ နဲ႔ တူတယ္ …
နယုန္ကေတာ့ လမင္းၾကီးေပါ့ … မ.ကိုအရမ္းခ်စ္ေပမယ့္ … မ..ေဘးမွာက ၾကယ္ေတြ အမ်ားၾကီးပဲ …
နယုန္ခ်စ္တဲ့ ၾကယ္တာရာေလးကို အေ၀းကပဲ ၾကည့္ခြင့္ရမယ့္ ဖိုးလမင္း ေပါ့ …
ဒါေပမယ့္လဲ ခ်စ္ေနရရင္ ေက်နပ္ေနပါျပီ … အခ်စ္ျပန္ရမွ ခ်စ္မွာတို႔ … ခ်စ္သင့္မွ ခ်စ္တာတုိ႔ က အခ်စ္ရဲ့
အဓိပၸါယ္ မဟုတ္ဘူး … နယုန္အတြက္ကေတာ့ အခ်စ္ဆိုတာ ခ်စ္ေနဘို႔ပဲ လို႔ ထင္တယ္… မ.ကၽြန္ေတာ္ကို
ျပန္ခ်စ္သည္ ျဖစ္ေစ..ျပန္မခ်စ္သည္ ျဖစ္ေစ ကၽြန္ေတာ္က ေတာ့ မ.ကို ခ်စ္ေနတုန္းပဲ …
မ.ရ့ဲ ဘ၀.က မိုးည ျဖစ္ျပီးတဲ့ နယုန္က ၾကယ္စံုတဲ့ ည ျဖစ္ေနတယ္…
ၾကယ္စံုတဲ့ညမွာ မိုးမရြာသလို …
မိုးရြာတဲ့ ညမွာလည္း ၾကယ္ေတြ မရွိပါဘူး …ေကာင္ေလးရယ္ …တဲ့လား .မ…ရယ္ ….
နယုန္ထြန္း

ကၽြန္ေတာ္က မ.အတြက္ အေႏြးထည္ေလး တစ္ထည္ေပါ့ ...
မ..တစ္ေယာက္ ဆႏၵရွိရင္ ေႏြးေထြးမွဳေတြ လိုရင္
ကၽြန္ေတာ့္ကို လႊမ္းျခံဳခြင့္ ေပးပါ ...
တကယ္လို႔သာ မ.က ကၽြႏ္ေတာ့္ရဲ့ ေႏြးေထြးမွဳေတြ မလိုအပ္ပါဘူး ဆိုရင္လဲ
ဗြီရိုထဲ ေခါက္သိမ္းထားရင္ ကၽြႏ္ေတာ္ ျငိမ္ျငိမ္ေလး ေနပါ့မယ္ ...
ဒါမွမဟုတ္ပဲ ရက္ရက္စက္စက္ အမွိဳက္ေတာင္းထဲ စြန္႔ပစ္မယ္ ဆိုရင္ေတာင္မွ .
ကၽြန္ေတာ္ အေႏြးထည္ေလးက ဘာမွ ျပန္ေျပာမွာ မဟုတ္ပါဘူး ... မ.ရယ္ .......
ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္ရင္ထဲက တိုးတိုးေလး ဆုေတာင္းေနမယ္...
မ.တစ္ေယာက္ ကၽြန္ေတာ့္ကို စြန္႔ပစ္ခဲ့ရင္လည္း မ. ရဲ့ အနီးဆံုးေနရာမွာပဲ စြန္႔ပစ္ပါလား...ဗ်ာ ...
ကၽြန္ေတာ္... မ.ကို အရမ္းခ်စ္တယ္ ...
တစ္ဘ၀လံုးစာအတြက္ တစ္ခြန္းတည္းေသာ စကားပါ ...
တစ္ေယာက္တည္းေသာ .မ.အတြက္မို႔
တစ္သက္လံုးပဲ ျမိဳသိပ္ေနရင္ေတာင္ ကၽြန္ေတာ္ ေနာင္တ နည္းနည္းေလးမွ မရပါဘူး ... ...
ကၽြႏ္ေတာ့္ရင္ခုန္သံေတြကေတာ့ ေျပာေနတယ္... တိုးတိုးေလးပါပဲ ... မ. ကို အရမ္းခ်စ္တယ္တဲ့ ...
မ... မၾကားပါဘူးေနာ္.... .... ....
နယုန္ထြန္း

ျမရဲ့လ (၀တၳဳ- ဂ်ဴး ။ ဇာတ္လမ္းေျပာသူ - ထဴးအိမ္သင္)
ေရေမ်ာသီး(၀တၳဳ - ဂ်ဴး ။ ဇာတ္လမ္းေျပာသူ - ေဟမာေန၀င္း

မ … မေန႔က မိုးရြာတယ္…
မ.ကို အရမ္းသတိရတာပဲ..
မ…. ဒီေန႔ ေနပူ တယ္….
မ..ကို လြမ္းလိုက္တာ……..
မ…. မနက္ျဖန္ အရမ္းေအးမယ္တဲ့ …
မ..ရယ္ ေဆြးရဦးမွာပဲ..လား
ရာသီရယ္…နာရီ ရယ္ကို ဂရုမစိုက္ေတာ့ပါဘူး …
အခ်ိန္တုိင္းပဲ သတိရေနမယ္ ဆိုရင္ ..
ခြင့္လႊတ္ေပးပါေတာ့ ေနာ္….
ကၽြန္ေတာ္ကသာ လြမ္းလုိုက္ရတာမ.ရယ္ …
သံေယာဇဥ္တရား ဥေပကၡာျပဳထားျပီး ........
အမုန္းေတြကို အေရာင္တင္မယ္ဆိုရင္ .....
ရင္ထဲက ခ်စ္ျခင္းေတြက
ေပ်ာက္ကြယ္သြားမွာတဲ့လား...မ.ရယ္ ...။
နယုန္ထြန္း

ျမင္ခဲ့ဖူးတဲ့ ပန္းတိုင္းကို မနမ္းဖူးခဲ့ေပမယ့္
မၾကင္ခဲ့ဖူးတဲ့ မ.. ကို လြမ္းဖူးပါသည္ …
နမ္းခဲ့ဖူးတဲ့ပန္းကို သတိမရေပမယ့္
လြမ္းခဲ့ဖူးတဲ့ မ.. ကို ခ်စ္ေနရပါသည္ … … …
ေႏြေရာက္လွ်င္
ဥၾသငိုမည္… ပိေတာက္ပြင့္မည္ ..
မိုးေရာက္လွ်င္
ေလျပင္းတိုက္မည္္ … ပုန္းညက္ပြင့္မည္ … ….
ေဆာင္းေရာက္လွ်င္
သဇင္ပြင့္မည္ … ႏွင္းက်မည္ … ….
မိုး..ေဆာင္း..ေႏြ ရာသီတိုင္းမွာေတာ့
ေမာင္လြမ္းေနမည္ … လြမ္းဦးမည္ … ….


နယုန္ထြန္း

စာေရးဆရာတစ္ေယာက္ရဲ့
ျဖစ္ရပ္တိုင္းဟာ ဇာတ္လမ္းပါ …
ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ရဲ့
ခံစားခ်က္ဟာ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ပါ …
ဆယ္ေက်ာ္သက္ေလးရဲ့
ခ်စ္သူအျပံဳးဟာ အားေဆးပါ …
ကို႔အတြက္က်ေတာ့
ခ်စ္သူအမုန္းဟာ အလြမ္းျဖစ္ေစခဲ့တယ္ …
အလြမ္းေတြ ေျပကာေပ်ာက္ဘုိ႔
ဆယ္ေက်ာ္သက္မဟုတ္တဲ့ ကိုက
ကို႔ရဲ့ျဖစ္ရပ္မွန္ ဇာတ္လမ္းေတြကို
ကဗ်ာဆရာလို မဖြဲ႔တတ္ေပမယ့္
ကဗ်ာဆရာငိုေအာင္ ဖြဲ႔လိုက္မိတယ္
ခ်စ္ရသူ မျမင္ေတြ႔ပါေစနဲ႔ … … … ။
နယုန္ထြန္း

မလြမ္းပဲ မုန္းသူ .. မင္း
မမုန္းပဲ လြမ္းသူ … ကို
မခ်စ္ပဲ ပစ္ခဲ့သူကိုေတာင္
မပစ္ပဲ ခ်စ္ေနဆဲပါ …
မင္းထားရင္ ေနခဲ့မယ္..
မင္းသနားရင္ ေက်နပ္တယ္..
ဒါေပမယ့္ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ မို႔
အခါတစ္ရာ မက ငိုခဲ့ဘူးရင္ေတာင္
တစ္ခါမွ မျမင္ေတြ႔ေစရဘူး
ရင္အသည္းမွာ ေၾကကြဲေနရင္ေတာင္
အျပင္ဘက္မွာ ရယ္လို႔ ေနမယ္ ..
သခင့္မ်က္လံုး သခင့္အျပံဳးေတြကိုေတာ့
အိပ္မက္ထဲမွာ ျမင္ေယာင္ခြင့္ေပးပါ ..
မွန္ေသာ အခ်စ္ .တည္ေသာ သစၥာေၾကာင့္
တရံကအခ်စ္ ျပန္ရျဖစ္ပါေစ ….
သံသရာမွာ က်င္လည္ရင္လဲ
အျပန္တရာ ၾကင္နာျမဲပါ ……
မုန္းေမ့မိမယ့္ မမ ရယ္ …
တစ္စကၠန္႔ေလာက္ ခ်စ္ခြင့္ေပးပါေတာ့ … … …


နယုန္ထြန္း

ေကသာတြင္ စံပယ္ဆင္
ပါးျပင္တြင္ သနပ္ခါး
ခါးေသးလို႔ ရင္ခ်ီ
လွပါသည္ တကယ္ပါ..
မျမင္လွ်င္ မေနႏိုင္လို႔
ေန႔တိုင္းပင္ ေတြ႔ခ်င္လွသည္
မမ ရယ္နားလည္ပါ….
ဆိုးေတာ့ ဆိုးပါသည္
ကို႔ခ်စ္သူ အေပၚတြင္သာ
ဒါေတြကို သိခဲ့ရင္
စာနာကာ သနားလွည့္ပါ …
ေန႔ေတြမွာ ေျခာက္ေသြ႔လြန္း
ညတာေတြ ရွည္လ်ားစြာ
ျဖတ္သန္းခဲ့ ႏွစ္မ်ားစြာ
ဘ၀မွာ ဒီတစ္ခါ အေပ်ာ္ဆံုး
ေမာ္မဆံုးနဲ႔ ၾကည္ႏူးခဲ့သူပါ
ႏွစ္သိမ့္ကာ အၾကင္နာ ေပးျပီး
ေရွာင္ကာေလ ေ၀းေ၀းေျပးေတာ့
မတားလို ထားလိုက ထားခဲ့ပါ
ထာ၀ရ ေရွာင္ေျပးသူကို
တစ္ခါက ေမာင္အေရးမယူပါဘူး
နာရီေရြ႔ သမွ် ခ်စ္ေနမည္
ကမၻာတည္သ၍မွ်လည္း လြမ္းေနမည္
မ..နာမည္ အကၡရာကို
အသည္းထက္မွာ ကမၺည္း ထိုးလို႔
ေသရင္ေတင္ မပ်က္ေအာင္လို႔
ႏွလံုးသားကို ေဆးရည္စိမ္ထားပါ့မယ္. …
ခ်စ္ရဲေတာ့ လြမ္းရဲပါသည္
ခ်စ္ေနသမွ် လြမ္းေနရပါသည္ ….
ေၾသာ္ … ခ်စ္ေသာ မမ .. ခ်စ္မမ ရယ္ ♥ ♥ ♥

နယုန္ထြန္း

ငါသည္ ေယာက်္ား
ငါ့အား ငါ့မာန္
ငါ့သႏၱန္တြင္
ဘ၀လွိဳင္းၾကမ္း ဘယ္လိုပမ္းလည္း
ကမ္းဆံုးသို႔တိုင္ ငါကူးႏုိင္မည္ … … ….၊။ ။ ။
ကႏၱာရလမ္း ဘယ္လိုၾကမ္းလည္း
အႏြမ္းမဖက္ ငါေလၽွာက္ခဲ့သည္
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းကင္း လေရာင္မလင္းလည္း
ေမွာင္ထဲတိုး၀င္ ခရီးႏွင္မည္ … … … ၊။ ။ ။
ေတာင္ရံအျမင့္ ႏွစ္ဆင့္ ဧ၀ရတ္
မတ္ေစာက္လ်က္လည္း
မေၾကာက္မရံြ႔ ေနာက္မတြန္႔ခဲ့
ဖ၀ါးေအာက္တြင္ သင္ရွိမည္သာ… … …. ၊ ။ ။
ေအာင္ျမင္ျခင္းကင္း က်ဆံုးျခင္းသာ
ငါပိုင္ဆိုင္လည္း
ေနာက္ဆံုးထြက္သက္ ေနာက္ဆံုးရက္အထိ
ေနာက္ဆံုးအျပံဳး ငါျပံဳးေနမည္
ငါႏွင့္ငါသာ ကိုးကြယ္ရာ … …. …. ၊။ ။ ။


နယုန္ထြန္း

ေနက ပူတယ္.... ႏွင္းက ေအးတယ္.. ဒါေပမယ့္ .

အမွန္တက္ယေတာ့ ေနဆိုတာ ပူတယ္..ႏွင္းဆိုတာ ေအးတယ္ဆိုတာ မွန္ကန္တဲ့ နိယာမ တရားေတြပါ .. ကၽြန္ေတာ့္အတြက္က်ေတာ့ ႏွင္းက ပူလြန္းတယ္..
နယုန္ထြန္း

အလြမ္းႏွင့္ ထားရက္ေသာ .. ပန္းကေလး သမွ်လွရက္ေသာ

လြမ္းလို႔ မေသေပမယ့္ .. ေသေလာက္ေအာင္ လြမ္းခဲ့ဘူးပါသည္ .. ၀န္ခံပါတယ္ သိပ္ခ်စ္တယ္ ဆိုတာ ..

နယုန္ထြန္း

စကားလံုးမဲ့ ႏွဳတ္ခမ္းဖ်ား … … .
ခ်ည္ေႏွာင္ျခင္းကင္းေသာ သံေယာဇဥ္ …
အလြမ္းမရွိ ရင္ခြင္… … ..
အခ်စ္မသိ ႏွလံုးသား … …
အျပစ္မရွိ အျပံဳးမ်ားနဲ႔ … …
ခပ္ရုိးရိုးလူသား တစ္ဦးအျဖစ္ ျပန္လည္ေမြးဖြားပါရေစ… ခ်စ္သူ….
….နယုန္ထြန္း….

ေန႔တိုင္း ေန႔စဥ္ငါေတြ႔ျမင္ မိ
ၾကင္သူ သက္ထားခ်စ္သူအား
ငါကခ်စ္ရ.လြမ္းရမိသေလာက္
သူကား ရက္စက္.စိမ္းကားရက္၏ ..
သူေပးရက္အမုန္းငါဆံုးရွံုးလည္း
မ်က္ႏွာညိုလွ်င္.မင္းျငိဳျငင္မွာမို႔ ..
ခပ္ျပံဳးျပံဳးေလး ေနပါ့မယ္..........
♥ နယုန္ထြန္း ♥

ျဖဴစင္သန္႔ရွင္း ရင္ႏွင့္ရင္း၍
ခ်စ္မိအခ်စ္ ငါးရာႏွစ္ဆယ့္ရွစ္ (၅၂၈)
ဒီထက္ထပ္ပို ခ်စ္ခဲ့ဆိုလည္း
ေဖာက္ျပားမပါ ေထာင့္ငါးရာ (၁၅၀၀)
အသည္းထဲက စြဲျမဲခ်စ္မိ
အဆိုးမပါ အလြန္ဆက္ခ်စ္ေတာ့
ကိုးရာခုႏွစ္ဆယ့္ႏွစ္ေပါ့ (၉၇၂)
ေနာင္ဘ၀ ဆက္တိုင္းကို
ေမနဲ႔သာ အျမဲေနလိုတဲ့
အေမာင္ဆယ္သက္ခ်စ္မွာ
ႏွစ္ေထာင္ႏွစ္ဆယ့္ရွစ္ အခ်စ္ပါ (၂၀၂၈)
……နယုန္ထြန္း…..

ေမွာင္တစ္ခါ လင္းတစ္လွည့္
ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ လေရာင္တို႔နဲ႔ ခုိင္းႏွိဳင္းလို႔မရ
ကို႔ရဲ႔ အခ်စ္တို႔က .
မင္းဘ၀အတြက္ ထာ၀ရလင္းလက္ေနမွာပါ… … ….
စီးဆင္းလိုက္ ေျခာက္ခမ္းလိုက္
ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ စမ္းေရတို႔ နဲ႔ ခိုင္းႏွိဳင္းလို႔မရ
ကို႔ရဲ႔ အခ်စ္တို႔က
မင္းဘ၀ အတြက္ ထာ၀ရ ေအးျမေနမွာပါ… …. ….
ေပၚထြက္လိုက္ ေပ်ာက္သြားလုိက္
ေန႔တစ္ေန႔ရဲ႔ ေနေရာင္တို႔နဲ႔ ခုိင္းႏွိဳင္းလို႔မရ
ကို႔ရဲ႔ အခ်စ္တို႔က
မင္းဘ၀ အတြက္ထာ၀ရ ရဲရင့္ေစမွာပါ… …
ပ်က္စီးလိုက္ ျပင္ဆင္လုိက္
ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ စံအိမ္တို႔နဲ႔ ခိုင္းႏွိဳင္းလို႔ မရ
ကို႔ရဲ႔ အခ်စ္တို႔က
မင္းဘ၀ အတြက္ ထာ၀ရ ခုိလံုရာ ရင္ခြင္တစ္ခုပါ… … …
ရြာသြန္းလိုက္ တိတ္သြားလုိက္
အစိုးမရတဲ့ မိုးေရတို႔နဲ႔ ခိုင္းႏွိဳင္းလို႔မရ
ကို႔ရဲ႔ အခ်စ္တို႔က
မင္းဘ၀ အတြက္ ထာ၀ရ ေပ်ာ္ရႊင္ေစမွာပါ… … …
ေတးဆိုလိုက္ ေျပးငိုလိုက္နဲ႔
နံနက္ခင္းရဲ႔ ငွက္ေက်းတို႔ရဲ႔ အသံနဲ႔ ခိုင္းႏွိဳင္းလို႔မရ
ကို႔ရဲ႔ အခ်စ္တို႔က
မင္းဘ၀ အတြက္ ၾကည္ႏူးစရာ ေတးသီခ်င္းတစ္ပုဒ္ပါ.. … …


နယုန္ထြန္း

ေႏြ..သည္ သစ္ရြက္ကို ေၾကြေစသည္
ေမ...သည္ အခ်စ္ရက္ကို ရွည္ေစသည္
ျပဳံးလ်က္ ငိုေနရမယ့္...
အမုန္းရက္ေတာ့ အလုိမရွိပါဘူး
မ်က္ရည္ကို အရမ္းမုန္းလုိ႔ပါ ... ... ....
ဆုေတာင္းတုိင္းသာ ျပည့္ခဲ့ပါက
ခ်စ္ေသာေမႏွင့္ မုန္းေသာမ်က္ရည္
ဘယ္ေသာခါမွ အတူမရွိပါေစနဲ႔ ... ... ...
မ်က္ရည္ကို အရမ္းမုန္းေပမယ့္
ေမ့အတြက္က်တဲ့မ်က္ရည္ကိုေတာ့
မမုန္းရက္ႏိုင္ အျပံဳးယွက္လိွဳင္ လို႔
ဆံုးဘ၀တိုင္...ခြင့္လႊတ္ရင္းနဲ႔ ျမတ္ႏိုးေနမယ္ ... ... ..

နယုန္ထြန္း

လွလို႔ပဲ ဆင္ဆင္
ႏြမ္းလို႔ပဲ ပစ္ပစ္
လြမ္းလို႔ပဲ ၾကည့္ၾကည့္္
အပင္မွာပဲ ပြင့္ပြင့္
ျဖစ္ျဖစ္သမွ် ပန္းအားလံုးသည္
ကို႔ရဲ့ကိုယ္စား ႏွဳတ္ခမ္းပါးအျဖစ္
ခ်စ္သူထံပါး ခ်စ္သူနားမွာ
အလြမ္းကဗ်ာ ရြတ္လို႔
အခ်စ္အေၾကာင္းေတြပဲ
ေျပာျပေပးပါလားကြယ္ ... ... ...
နယုန္ထြန္း

ခ်စ္ရမွာကို မုန္းသည္
မုန္းရတာကို ၾကိဳက္သည္
ၾကိဳက္ရမည္ကို ေၾကာက္သည္
ထုိ႔ေၾကာင့္ မုန္းခ်င္လ်က္နဲ႔ ခ်စ္ေနရသည္ ... ... ...
နယုန္ထြန္း

အေျခအေနသာ ေပးမယ္ဆိုရင္
ခ်စ္သူနဲ႔ ေပ်ာ္လ်က္ေနတဲ႔
စြယ္ေတာ္ရြက္ေတြ ျဖစ္ခ်င္တယ္ ..
အေျခအေနသာ ေပးမယ္ဆိုရင္
ခ်စ္သူအတြက္
အမုန္းမ်ား မပိုင္ခ်င္တဲ့
ႏွလံုးသား ပိုင္ရွင္ပဲ ျဖစ္ခ်င္တယ္ ..
အေျခအေနသာ ေပးမယ္ဆိုရင္
ခ်စ္သူတစ္ေယာက္တည္း ကိုသာ ျမင္တဲ့
မ်က္၀န္းတစ္စံုကိုသာ ပိုင္ဆိုင္ခ်င္တယ္ ... ... ...
နယုန္ထြန္း

ႏွလံုးသားထံ ခ်စ္ျခင္းျပည့္လ်ွံလည္း
ဖြင့္ဟမရဲ သတၲိနည္းခဲ့
ႏွလံုးသားမွ စကားလံုးမ်ားက
ေ၀ဒနာမေအး ရင္၀ယ္ေလးေသာအခါ
ငါ၏လက္ရံုး ငါ့အသည္းႏွလံုးျဖစ္ကာ
မေနသာရ္် ေၾကညာမိေသာ
ကဗ်ာမ်ားအျဖစ္ သီကံုးမိ၏ ...
ငါ၏စာႏွင့္ ငါ့ကဗ်ာသည္
အမ်ားမၾကည္ကာ ဟားရယ္ပါေစ
ငါ့ခ်စ္သူႏွင့္ ငါ့ကိုခ်စ္ေသာသူအတြက္သာ
နားလည္ႏုိင္ေသာ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ျဖစ္ေစသတည္း ... ... ...


နယုန္ထြန္း

အမုန္းနဲ႔အတူ ေမြးဖြားခဲ့ျပီး
အခ်စ္မရွိတဲ႔ အရပ္မွာ ၾကီးျပင္းခဲ့တယ္
စကားစေျပာတတ္ေတာ့ ေမေမမေခၚပဲ
မုန္းတယ္ မုန္းတယ္ လို႔ပဲစေျပာတတ္တယ္
အသည္းႏွလံုးကို
ခ်က္ၾကိဳးနဲ႔အတူ ေျမျမွဳပ္ခဲ့တယ္
ေက်ာင္းတုန္းက အခ်စ္သင္ခန္းစာအခ်ိန္ဆို
သစၥာမရွိတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ေက်ာင္းေျပးတယ္
ခုေတာ့ ဥေပကၡာတရားကို သင္ၾကားေပးတဲ့ တကၠသိုလ္မွာ
အခ်စ္ပိုးေတြသတ္ႏိုင္တဲ့ေဆးကို ေလ့လာေနတဲ့
ေမာင္လူမုန္း(တစ္စကၠန္႔မွ်မခ်စ္တတ္သူ)

နယုန္ထြန္း

သစ္ရြက္ကိုေျခြ
ေလရူးကိုေစလို႔
ေႏြဦးဂိမာန္ ေရာက္ခဲ့ျပန္ျပီ
အေၾကာင္းကမဆံု
တေပါင္းလကုန္လို႔
တန္ခူးေရာက္ကာ
ခါသၾကၤန္မွာလည္း
အေပ်ာ္မရွိ သည္ေမာင္
ၾကင္သူမနီး ရင္အပူမီးကို
ဘယ္သူကူလို႔ ေအးေစမွာလည္း ... ... ...
ခ်စ္သူေပ်ာက္လွ်င္
ေအာ္ကာအသံေပး
လြမ္းေတးဖြဲ႔ဆို ဥၾသပ်ိဳရယ္
ငါ့ကိုစာနာ သနားပါလ်ွင္
မင္းရဲ့ေတာင္ပံ မင္းရဲ့ အသံကို
ပုန္းေရွာင္ခ်စ္သူ ျပန္လည္ေတြ႔ႏိုး
ၾကိဳးစားေဖြရွာ ငါ့ေနရာမွာ
ေခတၱအပ္ႏွင္း ေပးပါကြယ္ ... ... ...
ညအေမွာင္တိ လေရာင္မရွိလည္း
လင္းေရာင္မွိန္မွိန္ ပုိးစိမ္းေကာင္ေတြ
ကူရွာေပးဘို႔ စြမ္းကုန္လင္းပါ ... ... ...
ငါသာဖန္ဆင္း စြမ္းႏိုင္ပါလွ်င္
စကားေျပာေစ ၾကယ္ကေလးေတြ
ေတးဆိုလမင္း ျဖစ္ေစသတည္း
ငါ၏ခ်စ္စကား ၾကယ္မွၾကားလို႔
ငါ၏လြမ္းသီခ်င္း လမင္းသီဆို
ငါ၏ခ်စ္ျခင္း ခ်စ္သူနားလည္
ခ်စ္ဦးေမာင့္ထံ ျပန္လာကြယ္ ... ... ... နယုန္ထြန္း

အသည္းႏွလံုးေၾကေပမယ့္
အျမဲျပံဳးေနခဲ့တယ္..
ခံစားရသမွ်ကို
အမွန္တရားနဲ႔သာ ဆိုလိုက္ခ်င္ေပမယ့္
လမင္းမ်က္ႏွာ
ခဏမလင္းမွာကို စိုးတာမို႔
ကဗ်ာမက် စာမကတဲ့
အကၡရာေတြသီကံုးလို႔
သက္ညွာစြာ သခင္ျပံဳးပါေတာ့ကြယ္ ...
ေရႊသမင္မ်က္လံုး
ဇင္ေယာ္ေတာင္မ်က္ခံုးဆီက
သခင္သာ ျပံဳးမယ္ဆိုရင္
အခ်စ္တရား အျပည့္နဲ႔ ႏွလံုးသားကို
အျပစ္မ်ားမရွိေပမယ့္
မီးသျဂိဳလ္လိုက္ပါ့မယ္ ... ... ... သခင္

နယုန္ထြန္း

This is my first page