မညာခ်င္ေပမယ့္ ...
အမွန္အတိုင္းေျပာဖို႔ …
အေျခအေနေတြမွ မေပးခဲ့ေတာ့လည္း …
မရိုးသားေပမယ့္…
ဆန္းျပားခြင့္လည္း မရခဲ့ရင္ ...
မခ်စ္ရင္ေတာင္မွ မမုန္းလိုက္ပါနဲ႔ ...
ျပိဳင္ပြဲတိုင္း ရွံဳးနိမ့္ေနသူ…
တစ္ေယာက္အတြက္ …
နွစ္သိမ့္ဆု အျဖစ္…
အလြမ္းေလးေတြေပးခဲ့ဘို႔ေတာင္မွ …
စဥ္းစားေနရက္သလား …
မမ စိမ္းရယ္ …


နယုန္ထြန္း

အမုန္းပါပဲ..သူသံုးတဲ့အခါ
ငါ့ေကာင္းကင္မွာ လမသာလို႔ …
ညအေမွာင္မွာပဲ ငါေဆြးေနတယ္…
ကဗ်ာမၾကိဳက္တဲ့ေကာင္မေလးအတြက္
ကဗ်ာေတြသီကံုးလို႔
ငါဆိုညည္းေနတဲ့သီခ်င္းေတြကေတာ့
သီခ်င္းနားမေထာင္တဲ့ေကာင္မေလးအတြက္ပါပဲ..
အျပံဳးပါပဲ…သူမုန္းတဲ့ အခါ
ေသေလာက္ေအာင္ေၾကာက္ဘို႔ေကာင္းတယ္
ဒါေပမယ့္လည္း ရင္ကြဲေလာက္ေအာင္ခ်စ္ေနဆဲပါ …
ၾကားဘူးခဲ့တယ္ စကားတစ္ခြန္း
အခ်စ္ညီမ်ွျခင္း အခ်စ္တဲ့ …
ငါ့ရဲ့အခ်စ္ကေတာ့ ့
အရွံဳးကို အလြမ္းဆင့္မွ
ေနာင္တနဲ႔ က်န္ရစ္ခဲ့ရပါလား …
မင္းကိုလြမ္းတုိင္း ငါရင္ဖြင့္ရမယ့္သူ မရွိဘူးေလ…
ဒီေတာ့လည္း ကဗ်ာေရးမိတာက
စိတ္ကူးယဥ္လို႔ မဟုတ္ပဲ သိပ္ရူးခ်င္လို႔ ေရးမိတာပါ…
စိတ္ကူးမယဥ္ေပမယ့္ စိတ္ကူးလဲ မရုိင္းပါဘူး …
ေအာ္…… အခ်စ္…အခ်စ္… အခ်စ္..
ငါက..အ.လို႔ ခ်စ္မိခဲ့တာမ်ားလား …. ?

နယုန္ထြန္း

မ...
ညတစ္ညဟာ မိုး.ည ဆိုရင္ မ.အရမ္းေပ်ာ္တယ္..ကြ
မိုးေတြကေလ သြပ္မိုးေပၚက်ေနတဲ့ အသံက သံစံုတီး၀ိုင္းက ဂီတသံ ျငိမ့္ျငိမ့္ေညာင္းေညာင္း
ေလးေတြကို ၾကားေနရသလိုပဲ … အဲလို အသံေလးေတြကို နားေထာင္ျပီးရင္… မ.ေလ ဘယ္လို
ဘယ္လို အိပ္ေပ်ာ္သြားမွန္းကို မသိေတာ့ဘူး … ျပီးေတာ့ မိုးသာရြာေနရင္ မ.က အိပ္မက္ဆိုးေတြ
မမက္တတ္ဘူး … မ.ဆုေတာင္းတာ မတရားမလားေတာ့ မသိဘူး …
ညတိုင္းအျမဲ မိုးေတြရြာပါေစလို႔ ဆုေတာင္းတယ္.ကြ…
ေန႔ဘက္ေတြရြာတယ္ဆိုရင္လဲ … မိုးေရခ်ိဳးျပီး ေျပးလိုက္လႊားလိုက္နဲ႔ ေနခ်င္တာ …
ကေလးလည္း မဟုတ္ေတာ့ မသင့္ေတာ္ေတာ့ဘူးေလ… ျဖစ္ႏိုင္ရင္ မိုးရြာထဲေတာ့
နည္းနည္း လမ္းေလွ်ာက္လိုက္ခ်င္ေသးတယ္… ကဗ်ာေတြ စာေတြ မေရးနဲ႔ ၾကားလား …
ကဗ်ာေတြ ေရးတာက စိတ္ကူးယဥ္သမားေတြ … သူတို႔ က ဘ၀ကို လက္ေတြ႔က်က် ရင္ဆိုင္ဘို႔
က်ေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးေလ… မ.ေျပာတာ ဘယ္လိုသေဘာရလဲ …
ျပီးေတာ့ နယုန္က ဘယ္လိုညမ်ိဳးကို သေဘာက်လဲ … …. …..

နယုန္...
ေကာင္းကင္မွာ ၾကယ္ေတြစံုေနရင္ နယုန္ အရမ္းသေဘာက်တာပဲ … အဲဒီၾကယ္ေတြကို ၾကည့္ေနရရင္
နယုန္ အရမ္းၾကည္ႏူးတယ္ … ငယ္ငယ္ကဆို အိမ္ထဲမွာ မအိပ္ပဲ အိမ္ေရွ႔ ကြပ္ပ်စ္ေပၚကေန ၾကယ္ေတြကို
ၾကည့္ျပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားတတ္တယ္ …ေကာင္းကင္က ၾကယ္ေၾကြတာကို ျမင္ရင္ ဆုေတာင္းတဲ့ … ေတာင္းတဲ့ ဆုေတာင္းတိုင္း ျပည့္တတ္တယ္တဲ့ …ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ၾကယ္မေၾကြပါေစနဲ႔လို႔ ပဲ..ဆုေတာင္းတယ္..အဲဒီၾကယ္ေလးေတြကို သနားလို႔ … အဲဒီၾကယ္ေတြကိုလည္း ခ်စ္တယ္…
ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ့ မ.က အဲဒီေကာင္းကင္က ၾကယ္တာရာ နဲ႔ တူတယ္ …
နယုန္ကေတာ့ လမင္းၾကီးေပါ့ … မ.ကိုအရမ္းခ်စ္ေပမယ့္ … မ..ေဘးမွာက ၾကယ္ေတြ အမ်ားၾကီးပဲ …
နယုန္ခ်စ္တဲ့ ၾကယ္တာရာေလးကို အေ၀းကပဲ ၾကည့္ခြင့္ရမယ့္ ဖိုးလမင္း ေပါ့ …
ဒါေပမယ့္လဲ ခ်စ္ေနရရင္ ေက်နပ္ေနပါျပီ … အခ်စ္ျပန္ရမွ ခ်စ္မွာတို႔ … ခ်စ္သင့္မွ ခ်စ္တာတုိ႔ က အခ်စ္ရဲ့
အဓိပၸါယ္ မဟုတ္ဘူး … နယုန္အတြက္ကေတာ့ အခ်စ္ဆိုတာ ခ်စ္ေနဘို႔ပဲ လို႔ ထင္တယ္… မ.ကၽြန္ေတာ္ကို
ျပန္ခ်စ္သည္ ျဖစ္ေစ..ျပန္မခ်စ္သည္ ျဖစ္ေစ ကၽြန္ေတာ္က ေတာ့ မ.ကို ခ်စ္ေနတုန္းပဲ …
မ.ရ့ဲ ဘ၀.က မိုးည ျဖစ္ျပီးတဲ့ နယုန္က ၾကယ္စံုတဲ့ ည ျဖစ္ေနတယ္…
ၾကယ္စံုတဲ့ညမွာ မိုးမရြာသလို …
မိုးရြာတဲ့ ညမွာလည္း ၾကယ္ေတြ မရွိပါဘူး …ေကာင္ေလးရယ္ …တဲ့လား .မ…ရယ္ ….
နယုန္ထြန္း

ကၽြန္ေတာ္က မ.အတြက္ အေႏြးထည္ေလး တစ္ထည္ေပါ့ ...
မ..တစ္ေယာက္ ဆႏၵရွိရင္ ေႏြးေထြးမွဳေတြ လိုရင္
ကၽြန္ေတာ့္ကို လႊမ္းျခံဳခြင့္ ေပးပါ ...
တကယ္လို႔သာ မ.က ကၽြႏ္ေတာ့္ရဲ့ ေႏြးေထြးမွဳေတြ မလိုအပ္ပါဘူး ဆိုရင္လဲ
ဗြီရိုထဲ ေခါက္သိမ္းထားရင္ ကၽြႏ္ေတာ္ ျငိမ္ျငိမ္ေလး ေနပါ့မယ္ ...
ဒါမွမဟုတ္ပဲ ရက္ရက္စက္စက္ အမွိဳက္ေတာင္းထဲ စြန္႔ပစ္မယ္ ဆိုရင္ေတာင္မွ .
ကၽြန္ေတာ္ အေႏြးထည္ေလးက ဘာမွ ျပန္ေျပာမွာ မဟုတ္ပါဘူး ... မ.ရယ္ .......
ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္ရင္ထဲက တိုးတိုးေလး ဆုေတာင္းေနမယ္...
မ.တစ္ေယာက္ ကၽြန္ေတာ့္ကို စြန္႔ပစ္ခဲ့ရင္လည္း မ. ရဲ့ အနီးဆံုးေနရာမွာပဲ စြန္႔ပစ္ပါလား...ဗ်ာ ...
ကၽြန္ေတာ္... မ.ကို အရမ္းခ်စ္တယ္ ...
တစ္ဘ၀လံုးစာအတြက္ တစ္ခြန္းတည္းေသာ စကားပါ ...
တစ္ေယာက္တည္းေသာ .မ.အတြက္မို႔
တစ္သက္လံုးပဲ ျမိဳသိပ္ေနရင္ေတာင္ ကၽြန္ေတာ္ ေနာင္တ နည္းနည္းေလးမွ မရပါဘူး ... ...
ကၽြႏ္ေတာ့္ရင္ခုန္သံေတြကေတာ့ ေျပာေနတယ္... တိုးတိုးေလးပါပဲ ... မ. ကို အရမ္းခ်စ္တယ္တဲ့ ...
မ... မၾကားပါဘူးေနာ္.... .... ....
နယုန္ထြန္း

ျမရဲ့လ (၀တၳဳ- ဂ်ဴး ။ ဇာတ္လမ္းေျပာသူ - ထဴးအိမ္သင္)
ေရေမ်ာသီး(၀တၳဳ - ဂ်ဴး ။ ဇာတ္လမ္းေျပာသူ - ေဟမာေန၀င္း